قرآن به‌عنوان کامل‌ترین و آخرین کتاب آسمانی، هرچند در جزیره العرب بر پیامبر(ص) نازل شد، اما آموزه‌های آن، به عصر نزول اختصاص ندارد و برای تمام مردم در همه زمان‌ها و مکان‌ها نازل شده است. برخی از مستشرقانی که درباره دین و کتب آسمانی شرق، مطالعاتی انجام داده‌اند، اشکالات و شبهاتی بر قرآن وارد کرده که یکی از آنها، جهانی و همگانی‌ندانستن قرآن است و به تبع آنان، نظریه‌پردازانی از جهان اسلام نیز بر جهانی‌نبودن قرآن تأکید دارند. این مقاله نخست به شیوه کتابخانه‌ای، آیات مورد استناد مدعیان جهانی‌نبودن قرآن و دیدگاه‌های مستشرقان نسبت به آن را استخراج کرده و سپس با روش توصیفی ـ تحلیلی به اشکالات مدعیان جهانی‌نبودن قرآن پاسخ می‌دهد. در انتها با دلایلی قرآنی، جهانیبودن قرآن را بیان میکند. با نقد ادله شبهه‌افکنان، نارسابودن برخی آیات نسبت به ادعای مورد نظرشان، آشکار می‌شود و با دلایل قرآنی که بر یادآوربودن قرآن برای همه جهانیان، انذاری برای عموم (در حال و آینده)، عمومیبودن خطاب‌های آن، تحدّی قرآن و تحریف‌ناپذیری آن دلالت میکند، جهانیبودن قرآن اثبات می‌شود.
آل بویه, علیرضا, & نیک پرور, زهره. (1399). نقد شبهه مستشرقان در جهانی‌نبودن قرآن بر اساس تفاسیر فریقین. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 7(135), 123-146.
MLA
علیرضا آل بویه; زهره نیک پرور. "نقد شبهه مستشرقان در جهانی‌نبودن قرآن بر اساس تفاسیر فریقین". فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 7, 135, 1399, 123-146.
HARVARD
آل بویه, علیرضا, نیک پرور, زهره. (1399). 'نقد شبهه مستشرقان در جهانی‌نبودن قرآن بر اساس تفاسیر فریقین', فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 7(135), pp. 123-146.
VANCOUVER
آل بویه, علیرضا, نیک پرور, زهره. نقد شبهه مستشرقان در جهانی‌نبودن قرآن بر اساس تفاسیر فریقین. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 1399; 7(135): 123-146.
)