تمایل مضاعف به زیبایی به عنوان یکی از غرایز طبیعی بشر (به ویژه در زنان)، گاهی با انحراف از این حس فطری، همراه است و نمونه آن در افزایش روزافزون جراحیهای زیبایی مشهود است. با توجه به احساس نیاز جامعه به بحث زیباییشناسی و اقبال عمومی و حتی برخی متشرعین به انجام جراحی زیبایی، صرفنظر از مسائل فرهنگی- اجتماعی مطرح، پرداختن به این موضوع از جنبه فقهی-حقوقی ضرورت دارد. در مجموع، بررسی منابع موجود در این زمینه در صورت وجود غرض عقلایی جراحی، حکم جواز را بیان میکنند؛ اما کنکاش در آثار فقهی مترتب بر این نوع از جراحیها، از جمله تغییر مقدمات معمول برای عبادات، مانند غسل و وضو و نیز حرمت جراحی به سبب برخی مقارنات حرام، همچون لمس در موارد غیر ضروری و نگاه حرام و تدلیس و نیز آثار حقوقی ضمان پزشک جراح -در صورت اهمال یا نداشتن مهارت لازم- و یا عدم دستیابی به نتیجه مطلوب، گستره اقدام به جراحی زیبایی را ضابطهمند و گاه محدودتر میکند.
ایمانی, ام کلثوم. (1397). واکاوی جراحی زیبایی در آینه فقه و حقوق (پیش و پس از اقدام). فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 5(125), 73-96.
MLA
ام کلثوم ایمانی. "واکاوی جراحی زیبایی در آینه فقه و حقوق (پیش و پس از اقدام)". فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 5, 125, 1397, 73-96.
HARVARD
ایمانی, ام کلثوم. (1397). 'واکاوی جراحی زیبایی در آینه فقه و حقوق (پیش و پس از اقدام)', فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 5(125), pp. 73-96.
VANCOUVER
ایمانی, ام کلثوم. واکاوی جراحی زیبایی در آینه فقه و حقوق (پیش و پس از اقدام). فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 1397; 5(125): 73-96.