«تاویل»، در لغت از ماده «اول» و به معنای «بازگشت» است. درباره معنای اصطلاحی تاویل، چهار دیدگاه مهم وجود دارد: ١. مترادف با تفسیر؛ ٢. اعیان خارجی محسوس و قابل مشاهده؛ ٣. بطن قرآن؛ ۴. حقیقت و واقعیتهایی که بیانات قرآن، حاکی از آنها است. یکی از نگاههای نادرست در تاویل، دیدگاه نصر حامد ابوزید است. وی به گمان خود، با هدف اصلاحگری دینی ـدر حالی که تبیین و تاکید بر تاویل، جانمایه بسیاری از نوشتهها و گفتارهای اوستـ از اینکه تاویل در تحولهای فکری و سیاسی، آرامآرام بار معنایی منفی به خود گرفته و نمادی برای انحراف از مقاصد و کژرویهای دلهای باطل شده است، ابراز تاسف میکند. ابوزید، تاویل را در هر دو بازه زمانی قدیم و جدید، یک «مسئله» نامگذاری میکند. تاویل از منظر ابوزید، مسئلهای است که جانمایه تلاش همگی مفسران قرآن بوده است و همه در پی باز کردن پیچیدگی و دشواریهای این بعد از فهم متن بودهاند؛ هر چند برخی به آن تصریح نکرده باشند. وی اجتهاد فقهی در آیات را نوعی تاویل میداند. او به ستایش از معتزله در تاویل میپردازد؛ زیرا ایشان با عقل خود، فارغ از شرع، به تاویل پرداختهاند. نصر حامد بر این باور است که سیره ایشان در زمان حاضر هم امکانپذیر است و متون، تفسیر و قرائتی متناسب با زمان خود دارند. وی باور دارد که تاویل در تمام آیات امکانپذیر است؛ اما ملاک خاصی برای آن وجود ندارد.
حقانی, ریحانه. (1396). نظریه تاویل و اصلاح گری دینی: بررسی دیدگاه نصر حامد ابوزید در تاویل و آثار آن. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4(124), 49-68.
MLA
ریحانه حقانی. "نظریه تاویل و اصلاح گری دینی: بررسی دیدگاه نصر حامد ابوزید در تاویل و آثار آن". فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4, 124, 1396, 49-68.
HARVARD
حقانی, ریحانه. (1396). 'نظریه تاویل و اصلاح گری دینی: بررسی دیدگاه نصر حامد ابوزید در تاویل و آثار آن', فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4(124), pp. 49-68.
VANCOUVER
حقانی, ریحانه. نظریه تاویل و اصلاح گری دینی: بررسی دیدگاه نصر حامد ابوزید در تاویل و آثار آن. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 1396; 4(124): 49-68.