بررسی نظرات موافق و مخالف نقش مثبت دین در آرامش انسان

نویسنده

کارشناسی ارشد فلسفه و کلام دانشگاه قم/ دانش آموخته سطح 3 فلسفه اسلامی جامعه الزهرا(س)

چکیده

دستیابی به آرامش آرزوی هر انسانی است؛ اما هر آرامشی، آرامش حقیقی نیست؛ آرامش حقیقی باید با تکیه بر باور حقیقی نسبت به انسان و جهان پیرامون او، ترس­های منفی انسان را از بین ببرد، پایدار و دائمی باشد و با حفظ اضطراب­های مثبت انسان، حس مسئو لیت­پذیری انسان را مختل نکند. برخی روان­شناسان مانند استانلی هال، ویلیام جیمز، کارل گوستاو یونگ و... معتقدند که دین نقش مهمی در رسیدن انسان به آرامش دارد. آنها با ارائه ادله و آمار معتبر اثبات می­کنند که دینداران به شرط باور به اعتقادشان، مقاومت بیشتری در مقابل اضطراب­ها و در نتیجه آرامش بیشتری نسبت به افراد بی­دین دارند. اما برخی دیگر از روان شناسان مانند فروید و بعضی از شاگردانش،معتقدند اگر چه دین به انسان­ها آرامش می­بخشد، اما این یک آرامش کاذب است چون دین منشاء واقعی نداشته و زاییده توهم انسان‌ها است. پژوهش حاضر بررسی ادله و شواهد دو گروه نام برده و نقد آن‌هاست. به نظر می‌رسد مخالفان نقش دین در آرامش فردی انسان تحت تأثیر عواملی چون علم زدگی، انکار ماوراء الطبیعه، خلط دین و دینداری و نگاه منتقدانه به دین مسیحیت، قرار گرفته‌اند حال آنکه ادیان ابراهیمی و خصوصاً دین حق به جهت شناخت صحیح از انسان و ارائه برنامه‌ای متناسب با سه حوزه شناختی، عاطفی و رفتاری، آدمی را به آرامش می‌رسانند.

کلیدواژه‌ها