همانطور که خداوند متعال، در برخی از آیات قرآن کریم، اجر مؤمنان حقیقی را بهشت و نعمت‌های آن معرفی می‌کند؛ در برخی آیات دیگر نیز، به آنان وعده‌ی رسیدن به «فلاح» می‌دهد ؛ البته رسیدن به فلاح اقتضائات و شرایطی دارد که تا همه‌ی آن ها محقق نشود، تصور رستگار شدن نیز نباید داشت. بر اساس تحقیق حاضر که با عنوان «بایسته-های اعتقادی و رفتاری مؤثر در فلاح از منظر قرآن کریم»، به روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای نگاشته شده، فلاح یک اصل و اقتضاء پایه‌ای دارد که عبارت است از ایمان به: غیب؛ خدا؛ نبوت؛ کتب آسمانی، ملائکه؛ امامت و معاد. بنابراین، کافران بهره‌ای از فلاح، نخواهد برد. افزون بر ایمان به امور یادشده، انجام وظایف عبادی، ترک محرمات، تقوا، جهاد، ثبوت قدم در میدان نبرد، ذکر خداوند، تقرّب به پروردگار، صابر بودن، توبه، وفای به عهد، پرهیز از ربا و پرداخت زکات و...نیز به عنوان شرایط و رفتارهای لازم جهت رسیدن به فلاح مطرح می-شوند؛ چنانچه در فردی تمامی این موارد محقق شود، فلاح نیز در حقِ او تحقق خواهد یافت؛ لذا غیر از کافران، آن دسته از مؤمنان نیز، که تنها برخی از وظایف عبادی خویش را انجام می‌دهند و نسبت به محرمات اجتناب لازم را ندارند، رستگار نخواهند بود. ولی نفی فلاح از آن‌ها به معنای نفی بهشتی بودن نیست؛ زیرا به دلیل ایمان و انجام پاره‌ای از اعمال نیک چه بسا آنان نیز، در جرگه‌ی بهشتیان وارد شوند. کلیدواژه‌ها: ایمان، انجام واجبات، اجتناب از محرمات، فلاح، رستگاری، قرآن کریم
)