1
دانش پژوه سطح سه تفسیر و علوم قرآن جامعه الزهرا(س)
2
دانش پژوه دکتری شیعه شناسی/ دانش آموخته سطح سه تفسیر و علوم قرآن جامعه الزهرا(س)
چکیده
امام رضا(ع) در دوران ولایت عهدی خود در جلسات مناظرهای که مامون بین ایشان و بزرگان ادیان و مذاهب دیگر تشکیل می داد، شرکت میکردند. بعضی از این مناظرات در مباحث توحیدی است. از جمله مناظره ای که بین امام(ع)و سلیمان مروزی انجام شد، موضوع اراده الهی بود که از دیرباز مورد اختلاف علما بوده است. سلیمان اراده الهی را صفت ذات میدانست، در حالی که امام(ع) این عقیده را رد کرد و فعل بودن صفت اراده را از راه آیات قرآن و دلایل عقلی ثابت کرد. سلیمان با وجود اصرار بر عقیده خود، راهی جز سکوت در برابر ادله محکم امام(ع) نیافت. از آنجایی که بحث و جدال در مسئله اراده الهی همواره وجود داشته و عده ای آن را صفت ذات و برخی صفت فعل و عدهای دیگر، به لحاظی اراده را صفت ذات و به لحاظ دیگر صفت فعل میدانند، تبیین دیدگاه امام معصوم در این باره ضروری است و با تحلیل آیاتی که مورد استشهاد حضرت واقع شدهاند، می-توان این موضوع را برای غیر معتقدین به امامت حضرت نیز ثابت کرد و به دیدگاه صحیحی در مورد اراده الهی بر اساس آیات قرآن از منظر امام رضا(ع) دست یافت. تاکنون نوشتاری در تحلیل استشهادات قرآنی حضرت در این موضوع به تحریر در نیامده و این موجب دوچندان شدن اهمیت پرداختن به این بحث میشود. این پژوهش به روش عقلی- نقلی انجام شده و جمع آوری اطلاعات آن به شیوه کتابخانه ای است.
اصفهانی, فاطمه, & هاشمی, ریحانه سادات. (1396). تحلیل استشهادات قرآنی امام رضا علیه السلام در بحث اراده الهی در مناظره با سلیمان مروزی. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4(123), 131-154.
MLA
فاطمه اصفهانی; ریحانه سادات هاشمی. "تحلیل استشهادات قرآنی امام رضا علیه السلام در بحث اراده الهی در مناظره با سلیمان مروزی". فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4, 123, 1396, 131-154.
HARVARD
اصفهانی, فاطمه, هاشمی, ریحانه سادات. (1396). 'تحلیل استشهادات قرآنی امام رضا علیه السلام در بحث اراده الهی در مناظره با سلیمان مروزی', فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4(123), pp. 131-154.
VANCOUVER
اصفهانی, فاطمه, هاشمی, ریحانه سادات. تحلیل استشهادات قرآنی امام رضا علیه السلام در بحث اراده الهی در مناظره با سلیمان مروزی. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 1396; 4(123): 131-154.