2
عضو هیات علمی گروه معارف موسسه آموزش عالی فخر رازی ساوه/ سطح چهار حوزه علمیه قم
3
دانش آموخته سطح چهار حوزه علمیه قم و استاد جامعه الزهرا(س)
چکیده
امامت، موهبتی است که براساس آیات قرآن، خداوند متعال آن را در اختیار افراد خاصی قرار داده است. در بیان چیستی این منصب، هرچند مفسران فریقین دیدگاههای متفاوتی ارائه دادهاند، اما تبیین و بررسی جامعی از آرای مفسران شیعه صورت نگرفته است و به همین سبب، این نوشتار درصدد بیان این مساله با روش توصیفی- تحلیلی برآمده است. در این میان دیدگاه علامه طباطبایی به علت نوآوری و متمرکز شدن قرآنپژوهان بعدی بر این نظریه، مناسب پژوهشی مستقل دانسته شده است. این مقاله با بررسی آرای سایر مفسران شیعه و قرآن پژوهان معاصر، دیدگاه آنها را درباره حقیقت امامت در ذیل آیة 124بقره، براساس سیر تاریخی به ترتیب زمامداری جامعه، اسوه بودن، پیشوایی بر انبیا و اوصیا، ترادف امامت با نبوت و رسالت، وصایت و ولایت خاصه دانسته است.
حسین زاده باردئی, خدیجه, موسوی باردئی, سید احمد, & صادقی, حسن. (1396). آیهی 124 بقره و حقیقت امامت از دیدگاه مفسران شیعه. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4(122), 117-137.
MLA
خدیجه حسین زاده باردئی; سید احمد موسوی باردئی; حسن صادقی. "آیهی 124 بقره و حقیقت امامت از دیدگاه مفسران شیعه". فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4, 122, 1396, 117-137.
HARVARD
حسین زاده باردئی, خدیجه, موسوی باردئی, سید احمد, صادقی, حسن. (1396). 'آیهی 124 بقره و حقیقت امامت از دیدگاه مفسران شیعه', فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 4(122), pp. 117-137.
VANCOUVER
حسین زاده باردئی, خدیجه, موسوی باردئی, سید احمد, صادقی, حسن. آیهی 124 بقره و حقیقت امامت از دیدگاه مفسران شیعه. فصلنامه علمی تخصصی مطالعات قرآنی نامه جامعه, 1396; 4(122): 117-137.