دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده اصول الدین/ مدرس جامعه الزهرا(س)
چکیده
چکیده
جامعیت قرآن، از مبانی تفسیر قرآن است که چارچوب انتظار انسان از قرآن و میزان کارآمدی آن را در زندگی بشر، تعیین میکند. کلام بزرگ‌ترین مفسر قرآن، بعد از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله، مرجع مناسبی برای شناخت ویژگی‌های قرآن است. مقاله حاضر، با عنایت به جایگاه ویژه نهج البلاغه در میان مجموع منابع معتبری که کلام امام علی ع را منتقل کردهاند، این سوال را پیگیری میکند که «دیدگاه نهجالبلاغه نسبت به گستره جامعیت قرآن چیست؟» سپس با روش توصیفی- تحلیلی، به استقراء عبارات نهجالبلاغه در این موضوع پرداخته و با استنباط پاسخ امام به چالش‌های مطرح‌شده در این زمینه، به این نتیجه دستیافته که در نگاه نهجالبلاغه، جامعیت قرآن حداکثری است به این معنا که در ظهر و بطن قرآن ، تمام علوم الهی و بشری که به هدایت انسان برای دستیابی به کمال دنیوی و اخروی، مرتبط است وجود دارد، اما درک این جامعیت، به میزان فهم مخاطبان و عمق ارتباط آن‌ها با اهل بیت پیامبر (ص)، بستگی دارد.
)