کتاب الخرائج و الجرائح نوشتة قطب‌الدین راوندی (م 573) از جمله فقهای بزرگ شیعه، به بیان معجزات پیامبر(ص) و امامان معصوم((ع)) به نحو ایجاز و اختصار پرداخته و از بیان شرح حال آن بزرگواران به ویژه در زمینة مسائل سیاسی و اجتماعی خودداری ورزیده است. به نظر می‌رسد که توجه به جنبه فضایل و مناقب در زندگی اهل‌بیت((ع)) از قرن سوم در کتبی نظیر بصائر الدرجات آغاز شده است و برخی از علما مانند قطب‌الدین راوندی در قرون بعد برای اثبات حقانیت و عصمت اهل‌بیت((ع)) به بیان گستردة این جنبه پرداخته‌اند.
در نوشتار پیش رو به این پرسش که قطب راوندی چه بخش‌هایی از سیرة نبوی را در کتاب الخرائج و الجرائح بررسی کرده و روش و رویکرد او در نگارش این کتاب چیست، به صورت تفصیلی پاسخ داده خواهد شد.
شناخت جنبه‌های متمایز سیره‌نگاری قطب‌الدین راوندی با سیره‌نگاران قبل و بعد از ایشان هدف اصلی پژوهش حاضر است.
)